İslâm toprağının çok verimli bir köşesinden, Hint alt kıtasından ve 19. yüzyılın hemen başlarından seslenen eser, kıymetli bir ilim nesebinin müstesna halkalarından sayacağımız Abdülazîz ed-Dihlevî’ye ait. Hadisleri, aktarılması bakımından derecelere ayıran eserlerin; hadis râvilerini tanıtan biyografilerin; hadisleri anlama faaliyetinin ürünü olan şerhlerin ve hadise dair edebiyatın birçok örneğini müellifleriyle birlikte ele alan Bustânü’l-Muhaddisîn, hadis literatürüne ve tarihine özgün bir pencereden ba

İlim dallarının meseleleri ve tarihçeleri kadar; konularını işleyen eserler ve onların yazarları da önemlidir. İlimlerin gelecek nesillere aktarılması ve temsil imkanı bulmasında, alimin ve te'lifin mühim rolü vardır. Bu yüzdendir ki; İslami ilimler tarihinde, çok erken sayılabilecek bir devirde, şahısların ve kitap isimlerinin toplandığını; sistemli bir şekilde, kitabiyyat ve terceme-i hal denilen ilim türlerinin ortaya çıktığını görürüz. Batı'nın biyografi ve bibliyografi adlarıyla geliştirdği bu ilim dal