İstanbul 1920. İşgal altındaki şehirde nereye, kime yakın olduğu belli olmayan isimsiz bir teşkilat suikastlar, sabotajlar düzenlerken belirli kişileri takip altına almakta, bir yandan da siyasi bakımdan adı duyulmamış insanları bünyesine katmaktadır. Türker Armaner bu romanında hain ile kahraman arasındaki çizginin belirsizleştiği, birbirine dönüştüğü, ihanetin her an ortaya çıkabileceği puslu bir havada geçen gerçeküstü bir öykü anlatıyor.

Armaner´in 2000 tarihli öykü kitabında toplam 7 öykü yer alıyor. Türker Armaner Türkçe edebiyatta bizce çok özel bir yere sahip. Felsefeyle edebiyatın kesişim alanından yapıtlar okumayı seven okurlarımızın da bize katılacağını düşünüoruz... İsimlendirdiğimiz varlığın sınırları, kendi sınırlarımız, dilimizle ördüğümüz hücrenin duvarlarıdır. Örtülmüş acıyı çıplak olarak görebilme cesaretini kazanmak da zaman alır. Kimileri, çok kimse belki, kendi karanlık yüzeylerine sırt çevirirler hayatları bo

Kıyısız, Türker Armaner'in 9 öyküsünü bir araya getiren 1997 tarihli ilk kitabı. Uzun bir aradan sonra yeniden okur karşısında.. Yaşam, uzun bir karabasandan sonraki birkaç saniyede de başlayıp bitebilir... Neresinin dışarısı neresinin içerisi olduğunu bilemediğimiz zamanlar olur. İki tarafı da kullanılabilen yağmurluklar gibi, bir içeriyi, bir dışarıyı uygun görürüz kendimize. Biriyle yakın, çok yakın olmak istersiniz. O kadar ki, bir iken ayrılmış gibisinizdir. Yeniden başlangıç durumuna; insanların, sözl

Dalgakıran, daha önce Kıyısız ve Taş Hücre adlı kitaplarını yayımladığımız Türker Armaner’in son öykü kitabı. Eşik, Dalgakıran ve Sis Bileti adlı, birbirinin devamı gibi de okunabilecek olan üç öyküden oluşan kitap, yazarın Türkçe edebiyatta pek rastlanmayan üslubunun iyice belirginleştiği bir yapıt. Kendini ilk bakışta okura açmayan, ele vermeyen, bir anlamda zamanını bekleyen metinler Türker Armaner´in öyküleri. Bağımsız öyküler değil de bir bütünün birbiriyle bakışan parçaları gibi görülebilecek

Türker Armaner´in dördüncü kitabı Tahta Saplı Bıçak, kişisel geçmişin ve bir ülkenin yakın tarihinin süreklilik içinde bulunmadığını; gerek bireysel, gerek kolektif belleğin geçmişi kurarken her seferinde yeniden inşa ettiğini anlatan bir roman. 1979 yazında, hayali sahil kasabası Karanca´da yirmi saat içinde geçen Tahta Saplı Bıçak, karakterlerin bellekleri ile 1960´ların, 1930´ların Istanbul´unu ve romanın temel karakteri Münevver Hanım´ın öğrenci olarak kaldığı 1939 Berlin´ini kapsıyor.