Alman dilinin yirminci yüzyılın ikinci yarısındaki en sarp şairi Paul Celan kendisini –Büchner’in Lenz öyküsünden alıp yenilediği bir metaforla– “ellerinin üstünde yürüyen”, anlaşılmamış biri olarak tanımlıyordu: O ellerinin üstünde yürüyenin yazdığı şey bu: O Isırgan-yazısını okumuş, Anla- şıl(a)mamış, ama başkalarını da tek anlayanın yazdığı. Bir “herumgeworfener” (dünyaya fırlatılmış) olarak “kelimelerin eşliğinde” yaşayan Celan’ın karşılaşmalar doğuran dil meridyeni, nihayet elinizdeki şiir seçkisiyle h

Alman dilinin yirminci yüzyılın ikinci yarısındaki en sarp şairi Paul Celan kendisini –Büchner’in Lenz öyküsünden alıp yenilediği bir metaforla– “ellerinin üstünde yürüyen”, anlaşılmamış biri olarak tanımlıyordu: O ellerinin üstünde yürüyenin yazdığı şey bu: O Isırgan-yazısını okumuş, Anla- şıl(a)mamış, ama başkalarını da tek anlayanın yazdığı. Bir “herumgeworfener” (dünyaya fırlatılmış) olarak “kelimelerin eşliğinde” yaşayan Celan’ın karşılaşmalar doğuran dil meridyeni, nihayet elinizdeki şiir seçkisiyle h

[…] Birbirimize sarılmış, duruyoruz pencerede, sokaktan bizi seyrediyorlar: zamanı geldi artık bilmelerinin! Taşların çiçeklenmesinin, bir yüreğin tedirgin atmasının zamanı geldi. Zamanıdır artık zamanının gelmesinin. Zamanı geldi. *Gelincik ve Hatıralar *Eşikten Eşiğe *Dilin Parmaklıkları *Kimsenin Gülü *Nefesdönümü *Sonyaz Güneşleri *Işık Zorunluluğu *Kar Parçaları

[...] Birbirimize sarılmış, duruyoruz pencerede, sokaktan bizi seyrediyorlar: zamanı geldi artık bilmelerinin! Taşların çiçeklenmesinin, bir yüreğin tedirgin atmasının zamanı geldi. Zamanıdır artık zamanının gelmesinin. Zamanı geldi.