Hâmûş-nâme ya da Sükût Sanatı'nın dünya hayatında herkesi ilgilendiren bir hikâyesi var: Eserin müellifi Şair Yusufi-yi Erzincanî bir gün boş bulunup da söylediği sözlerin bir gammaz tarafından arkadaşlarına aktarıldığını ve bu sebeple de arkadaşlarıyla arasının bozulduğunu anlar. Bundan üzüntü duyar ve bu eseri kaleme alır. Eserinin sebeb-i telif kısmında eseri niçin yazdığını şöyle dile getirmektedir: Bir zamanlar yolum gurbete çıkmış, bir müddet de Erzincan'da kalmıştım. Dilimden çıkan bazı sözleri kötü