Gürültünün genel geçerliği, sessizliğin zenginliğini bilmememizdendi belki de. Zor günlerden geçiyoruz. Ve olabildiğince kaygılı ve endişeliyiz. Zoru kolay kılmak için daha çok koşuyor ve daha çok konuşuyoruz. Ne ki biz konuştukça azalmıyor kaygılarımız, endişelerimiz. Ancak azalıyor bereket ve huzur. Daha fazla artıyor usanç ve yorgunluk. Biraz sükûnet her şeyi başa döndürebilirdi oysa. Sükût en güzel eylemlerdendir. Sessizlik de bir eylemdir. Modern dünya gürültülü ve kalabalıktır. …… Bu çağ bilgi çağıydı

Buğday bendim nergis ben Hikâyelerini serin sularına saklamış göl ben Bir dolunay heveslendirdi beni en çok Bir tahta valizle yola düşmekliğimi Beyaz yorgundu siyah üzgün Düşen bir yaprakla üşür buldum kalbimi Bunu söylemeye kimsenin takati yoktu Ama bir şarkı vardı bir şarkımız Sararmış topraklardan renkli şehirlere; aşkın ve heyecanın doruklarından öfkenin ve kederin sularına doğru uzunca bir yolculuk vaat ediyor Bir Dolunay Hevesi ve bu yolculukta; yaşamın, ölümün, zamanın ve doğanın sırlarını yokluyor.