Kâmuran Şipal, Orhan Kemal Roman Armağanı kazanan kitabı Sırrımsın Sırdaşımsın'dan sekiz yıl sonra yeni romanıyla okurunun karşısına çıkıyor. Dua Çiçeği, kadın ve kızların dünyasında hayatı keşfeden bir delikanlının hikâyesi... Şipal'in inceliklerle dolu kaleminden gönül ilişkileriyle tatlanan, çiçekli bir geçmiş zaman anlatısı. Fadime'nin ellerinde, kendisine çaylar, kekler buyur eden uzun parmaklarında bir şey vardı sanki, bir an kendi başlarına bırakılsalar uzayacak, uzayacak, onun iç dünyasının derinl

Dar Bir Çember İçinde, Behçet Necatigil'le Kâmuran Şipal'in 1948-1972 yılları arasında birbirlerine yazdık¬ları 32 mektuptan oluşuyor. Yaşamlarının, yazı ve çeviri uğraşlarının, edebiyat anlayışlarının yanı sıra dönemin edebiyat ortamının ipuçlarıyla, dahası giderek güçlenen bir dostluğun izleriyle dolu mektuplar, onların kişiliklerini yansıtan birer belge. Yazılmadan kaldı bazı şeyler, gene de yazılmış kadar oldu. Geldim, gelmek bir mecburiyeti yerine getirmek, bir şey ümid etmekse. İnsan bir yere giderk

Kâmuran Şipalden tutkulu bir çocukluk romanı: Demir Köprü Daha fazla bekletmek istemiyorum annemi. Dudaklarındaki gülümseme solmadan karşısına geçip benden istediği şeyi yapamadığım için bağışlanma dileyeceğim. Sırrımsın Sırdaşımsın ile 2011 Orhan Kemal Roman Armağanını kazanan Kâmuran Şipalin ilk romanı Demir Köprü, doğup büyüdüğü kente yıllar sonra dönen bir adamın uçak yolculuğu süresince çocukluk yıllarını belleğinde canlandırması üzerine kurulu. 1930lu yılların Adanasında babasız bir çocuğun annes

Sağlığında ihmal ettiği annesinin kabrini ziyarete giden adam, doğup büyüdüğü kente dönünce annesiyle geçirdiği çocukluk yılları geçmişten sökün eder. Gece, yıldız yağmuru altında anılarına gömülen adam, ciddi bir hesaplaşmanın da içinde bulur kendini. Kâmuran Şipal güçlü kalemiyle, yoğun duyguları ve iç çatışmaları ince ince örüyor; çarpıcı ruhsal durum desenleri çiziyor. Romanın zamanlarıyla mekânlarını keskin bir anlatı diliyle, modern romanlara özgü bir yalınlıkla, kuruyor. Derken ateşböceklerinden bi

Aynada kravatını bağlıyordu, beğenmedi. Bir maske gibi, diye düşündü. Bir maske gibi. Kravatın bir ucunu aşağı doğru çekip düğüm yerini boynuna kaydırdı. Düğüm yeri oturdu boynuna, boynunu sıktı. Bir maske gibi. Ve yıllar yılı, azar azar... Düğüm yerini küçük bularak çözdü, yeniden bağladı. İrice bir düğüm, daha irice, daha bir irice, çöreklendi boynuna. Yüzüne kan geldi. Kırmızı kan. Damarlarda kan. Atardamarlar, toplardamarlar ve bir şahdamar. Yıllar yılı, azar azar... Eller, kollar, parmaklar sonra. İğne