Kullarım, zulmü kendime haram kıldım. Sizler arasında muharrem kıldım. Zulmetmeyin birbirinize. Kullarım, hepiniz kayıpsınız; doğru yolu gösterdiklerim müstesna. Doğru yolu sorun, göstereyim. Kullarım, hepiniz açsınız; doyurduklarım müstesna. Dileyin, doyurayım. Kullarım, hepiniz çıplaksınız; giydirdiklerim müstesna. İsteyin, giydireyim. Kullarım, gece- gündüz hata işliyorsunuz ve ben suçların hepsini affederim. Af dileyin, bahşedeyim. Günah, insana mahsustur; tövbe de öyle. İbn-i Kudâme el-Makdisî, Tövbek