Gülüp durma! diye uyardı kadın. Sesi keskin ve soğuktu; bir tehlikeyi fısıldar gibi ürkütücü. Evin içindeki her şeyi kesti buyruğuyla. Kuşun ötüşünü, sokaktan yükselen kornaları, mobilyaların güneşte çatırdamalarını. Başını çevirip kızının gözlerinde sönen sevinci görünce ileri gittiğini düşünerek cümleyi yeniden kurdu: Gülüp durma yoksa büyüyemezsin. Fantastik Şeyler' le öykü yolculuğunun yedinci istasyonunda Naime Erkovan. Her durakta yeni boyutlar katarak bir kez daha yükseltiyor çıtasını kurgunun. Fanta

Şule Yayınları Türk Edebiyatına yeni ve özgün metinler kazandırmaya devam ediyor. Naime Erkovanın Beşinci Düğme adlı öykü kitabı çıktı. Erkovan bir süredir edebiyat dergilerinde sürdürdüğü öykü serüvenini ilk kitabıyla taçlandırdı. Ölmekte olan bir hastanın kalp atışlarıyla başlayan kitap dipdiri bir öyküyü müjdeliyor: Ka- bum, ka- bum, ka- bum. Alışılagelmiş kalp atışları değil bunlar. Tıpkı öykülerin ritmi gibi. Yirmi bir fantastik öykü var Beşinci Düğmede. Son Muskadan, Adım Yoka, 20.48de Neredeydinizden

Pencereden uzaklaşalım, dedi. Perdeleri çekip evini ve kendilerini görünmez kılınca tuhaf bir şekilde güvende olduklarını hissetti. Oysa tam rahatlamışken gökyüzü çatlıyor gibi bir gürleme yayıldı şehrin üstüne. Min, Tili'ye sarılıp Korkuyorum, dedi. Keşke o da bunu söyleyebilseydi. Sadece korkuyor olduğunu dile getirebilseydi çekinmeden ve bunun sonuçlarını düşünmeden. Az sonra diner, dedi inanmadığı hâlde. Nereden biliyorsun? diye karşılık verdi Min. Bilmiyordu tabii. Öyle olmasını umut ediyordu yalnızca.

Bu dünyanın kahrını birlikte börtü böcek Ağır yenilgi almış şurada kaç kişiyiz Bize doğuyor güneş bizdedir derya deniz Zindan eder kendine lakin zindan arayan Kapıya çıkınca bak ne kadar geniş dünya Çeşit çeşit meşakkat binbir türlü oturum Fayda verir mi acep çıkmak için sabaha Karanlıklar içinden aniden bir uçurum Ey kadim geçmiş söyle ey gizemli gelecek Yaşandıkça çıkıyor ancan ortaya gerçek

Bir şehri, haritalara eklenmesi gereken yeni bir köprü, kuş cıvıltılarıyla tıka basa dolu yaşlı bir orman ya da ilkbaharda gençlik çağlarına dönüp delice akan ama kış geldiğinde her şeyi yavaşladığı ve azaldığı için ihtiyarlayan bir nehir bölebilir. Hepsine tahammül edilir fakat bir duvarın böldüğü şehirlere sadece acınır. Bir şehir arkasından geldi Naime Erkovan'ın terk ettikten yıllar sonra. Yıkılmış bir duvarı, kırılmış bir ayna gibi yapıştırıp kendisine tutmasını istedi: Kendisine yani Berlin'e. Kendis

Saatlerin bilinmediği bir zamanda bir sultan yaşardı. Acımasızdı ve tek gözlüydü. O tek göz de yüzünde değil, sağ avucunun ortasındaydı. Onunla her şeyi görürdü. Ormanda güzel bir kelebek yüzünden yolunu kaybeden kızları da akıllı olduğunu sanan çocuğu da. Yönleri yok etmişti. Ne doğu ne batı ne kuzey ne de güney kalmıştı. Her şeyin merkezinde o vardı artık. Zamanda bir gedik açıldı ve doğuyla batının efsaneleri birbirine karıştı. Ay ve Güneş Kumpanyası'nda Naime Erkovan fantastik öykü geleneğini devam ett

Geçtiğimiz yıl Beşinci Düğme adlı fantastik öykü kitabıyla edebiyat dünyasında adından söz ettiren Naime Erkovan, ikinci öykü kitabıyla yine okurlarını şaşırtıyor: Soğuk Taht Birbirine bağlı yirmi öyküden oluşan bir salkım üzüm; Soğuk Taht. Ülke ülke gezen bir kralın başka krallarda kendini görmek isterken, dünyanın bir oyun ve oyalanma yeri olduğunu dehşetle fark edişi... Bu kralın tacı, tahtı, atı ve arabası yok. Bir defteri var ancak dedelerinden kendisine miras kalan. Ayrıldığı her şehirden sonra not d

Bir gün. Ama bugün değil. Çünkü kolay değil. Denemediğimden değil. Belki vakit bulamadığımdan, belki fırsat, belki canım istemediğinden. Oysa her sabah bu niyetle kalkıyorum. Başarabilirim diyorum kendime. Bu kadar zor olmamalı diyorum. Fakat oluyor. Bir şeyler oluyor, bir şeyler çıkıyor ve ben, onu özlemeyi başaramıyorum.