Selahattin Yusuf… Hayata yoğunlaşırken insanı merkeze alan engin bir duyarlıkla ilerliyor yazılar boyunca. Hikâye ile deneme arasında gidip gelirken çağın levhasına çentikler atıyor. Dünya edebiyatından topladığı ölümsüz cümleleri yaşadıklarıyla harmanlayıp okura taze ufuklar açıyor.Acı anlamlıdır; çünkü vardır! Eğer öyle olmasaydı, yazar mıydım onu şimdi ben? Burada pencerenin önünde oturmuş ikide bir kolumdaki diş izlerine bakarak; acemi bir denizcinin, önünü görmek için ara ara pusulasına bakması gibi.

Resmin, sinemanın, edebiyatın ünlü isim ve eserleri hepimizde çok farklı izler bırakmıştır. Onları okurken, seyrederken kimi zaman hüzünlenir, kimi zaman güler, kimi zaman da düşüncelere dalarız. Dostoyevski, inançla psikolojinin kesiştiği noktalarda gezdirir okuyucuyu. Okur, Karamazov Kardeşler’de, Suç ve Ceza’da aslında kendi iç çatışmalarından pek çok tanıdık sahne ile karşılaşır. Oğuz Atay, postmodern bir üslupla, okurlarının bakış açılarını alabildiğine zenginleştirir. Tutunamayanlar’ı yazdığı yıllarda

“Masumiyetin Son Günleri” trajedi duygusunu kurbanda değil, katilde arıyor. Cinayet, bu hikâyede çaresizliğin bir kenar süsü gibi duruyor. Kalbe girmiş hançerin sedef kakmalı kabzasına benziyor burada aşk. İlişkiler, “İlişki kuran mahvolmuş demektir.” sözünü haklı çıkarıyor. Kaybeden iki insanın dayanışması, aslında en derin dayanışmadır. Ve bu yoldaşlık, bütün çaresizlikleri güzelleştirir. Saf aşk, bu hikâyenin göklerinde şöyle bir görünüp kayboluyor. Geride o masum ve saf aşkın acı bir izlenimi kalıyor

Bir Masal İsmet Özel’i Kısa Özet Çok genç yaşta Türk şiirine büyük katkılarda bulunan İsmet Özel, kuşkusuz Türkçenin en büyük şairlerinden biridir. Türkiye’de bu konuda bir tartışma veya kafa karışıklığı bulunmamaktadır. Ancak bir entelektüel olarak İsmet Özel, daima hararetli tartışmaların odağındadır. Özellikle 1990’larda geliştirdiği “Türklük” imgesi etrafında yoğunlaşan bu tartışmalar, günümüzde de devam etmektedir. Selahattin Yusuf’un bu çalışması, 2000’li yılların başında, mezunu olduğu

Hayata doğru koşarken tökezleyip düşmüş kahramanların hikâyesi bu. Düşenlerin birbirlerini sarıp sarmalamalarının şiirsel hikâyesi. Ailelerinden, çevrelerinden kopmuş bir grup genç kafadarın, birleşerek yepyeni bir hayat kurma mücadeleleri. Ümitler, hayal kırıklıkları, beklentiler. Zaman zaman cesaret, zaman zaman endişe. Farklı çevrelerden farklı karakterler. Onları hayatta kalma tutkusu birleştiriyor. Necmi Usta’nın üst perdeden seslenmeleri, Çaykovski’nin cümlelerine karış

“İki bin yıl önce bir adam, sırf insanlar birbirlerini sevsinler dediği için ağaca çivilenmişti...” Uzun yıllarını sıcak bölgelerde, çatışmalarda geçirmiş bir subay ile "sivil"deki işi yazarlık olan bir rütbesiz asker, gerilimli bir ortamda ve emir-komuta ilişkisi dahilinde bir araya gelirler. Komutan Seyit (Seyko), gönlünü kaptırdığı güzel Ayten’e sevgisini kanıtlayacak acemi aşk mektupları yazmaya çabalar. Ancak mektuplar hep karşılıksız kalmaktadır. Seyko, bir türlü beceremediği bu romantizm işi

James Joyceun sözü, aslında birçok yazarın edebiyat etkinliğini, o belli belirsiz türe dahil ediyor: Kingstown İskelesi, dedi Stephen, yalnızca hayal kırıklığına uğramış bir köprü Bu kitap, hayal kırıklığına uğramış bu köprülerle epeyi içli dışlı olmuş bir yazarın çalışması. Sulara doğru uzanmış bir tahta iskeleyi, karşı kıyıya doğru uzanırken önü kesilmiş olarak hayal etmek, iskeleye bir hayal izafe etmek, sonra da onun Ükırıldığını ima etmek... Yazarların çoğunun, bilerek veya bilmeyerek burnunu sokt

“Şafaktan Çok Önce” nasıl bir kitap? “Eğer kalabalık bir yerde oturuyorsanız, ona yer açın. Gelip aranıza otursun. Gözlerini kaçırıyor. Biraz dalgın sanki. Öyle mi? Ve çabuk unutuyor. Fark ettiniz. Ama uzun bir yoldan geliyor olmasına bağışlanamaz bir yorgunluk da var sanki üzerinde. Omuzları, görünmez ve ağır bir yükün altında. Peki. Bir yer açın yine de. Omuzlarıyla, biraz şişmiş göbeğiyle ve göbeğinden yere düşmekte olan gözleriyle, pejmürde kılığıyla gelip otursun. Aranıza gelip otursun. Garsona