Vecizeler zihnimizde ve/yahut gönlümüzde bir parıltıya yol açan, parıltısıyla yolumuzu açan sözlerdir. Aleladeliğe, umutsuzluğa ve bıkkınlığa karşı veciz sözler sayesinde direnç kazanabiliriz. Vecizeler bizi, söyleyen kişinin sıradışılığına, umuduna ve azmine ortak eder. Öğütsüz yaşayamayız. Kaldı ki öğütsüz yaşadığımız da yok. Öğüt almayı reddeden kimse, Öğüt almaktan uzak dur şeklinde ifade edilebilecek açık ya da gizli bir öğüde riayet ediyor değil mi? Hususi bir bölgeye adım atabilmek için zihninizde