Osmanlı İmparatorluğu'nun son döneminden itibaren ayrı bir siyasal hat oluşturan sol hareketin tarihi 2. Meşrutiyet'in yarattığı coşkuyla birlikte izlenebilir hale gelmişti. Ancak Birinci Dünya Savaşı'yla beraber yaşanan sarsıntılar arasında solun tarihine dair izler çeşitli kesintiler ve kopmalara maruz kaldı. Solun tarihi, Anadolu'daki savaş ve direniş döneminde hem Sovyetler'le ilişkiler hem de Ankara hükümetinin gösterdiği yaklaşımla yeni bir biçim aldı. Mete Tunçay, uzun yıllara yayılan araştırmaların

Türkiyede Sol Akımların birinci cildi 1925 yılında noktalanıyordu. 1925ten itibaren hem yeni ulus-devletin elitleri arasındaki iktidar mücadelesi hem de Sovyetler Birliğinin politikaları, Türkiye sol hareketi üzerinde doğrudan belirleyici hale geldi. Türkiyede Sol Akımlar 1925-1936, bu çalkantılı dönemin tarihini ele alıyor. Günlük gazeteler, hatıralar, mektuplar, mahkeme kayıtları ve parti arşivleri, bu cildin de zeminini oluşturuyor. Dünya sosyalist hareketi için sosyalist anavatan fikrinin yerleşikleşme

İlk dönem Osmanlı-Türkiye sol hareketi, 1908de kurulan meşruti monarşinin verdiği sınırlar içinde çeşitli etnik-dinî kimliklerin bir arada bulunduğu, enternasyonalist bir ruhla biçimlendi. Bu ruh,1908den İttihat ve Terakki iktidarına, milli iktisat politikalarından Birinci Dünya Savaşına ve savaş koşullarıyla biçimlendirilmiş bir ulus-devletin kuruluş evresine çeşitli sarsıntılarla nakloldu. Bu süreçte enternasyonalist işçi örgütlerinden millici komünist örgütlere ve partilere uzanan bir değişimden söz edil