“Biz erkekler, diyorum, nasıl da bencil yaratıklarız. Gülümsüyor. İtirafım hoşuna gitti. Tüm erkekler adına özeleştiri veren bir erkeği bütün kadınlar seviyor. Tecrübeyle sabit.” Gençtin Volkan, çok normal . Ufak bir şey yaşamadın Volkan. Ne hissettin o an Volkan? Bundan kaçamazsın Volkan. Ah Volkan... Eşik ile 2012 Yunus Nadi Roman Ödülü’nün, Son Bakış ile 2020 Duygu Asena Roman Ödülü’nün sahibi olan Irmak Zileli, bu kez bütün doğallığıyla, soluksuz ve sansürsüz akıp giden bir bilince ses

Irmak Zileli bu romanında genç bir kadının ölüme giderkenki son birkaç dakikasından hareketle, geriye doğru hayatlar ve kuşaklar boyunca aktarılan bakışların izini sürüyor. Aynı zamanda insanın hayata, geçmişe, kendi varlığına ya da yokluğuna yönelen bir bakış bu... Son Bakış yabancılığın ve dilsizliğin nasıl bir şey olduğunu anlamanın ve anlatabilmenin yolunu arayan bir roman. Bu nedenle de evvela dille uğraşan, dilin kendisini romanın meselesi yapan bir metin. Türkiye'ye kaçak yollardan girmiş, girerken b

Her-kadın anne doğar. Her kadın anne doğar. Her kadın anne doğar. Bunu da söylediler. Aslında kimsenin kız çocuğu doğurduğu yoktu. Doğurulan yeni bir anneydi. Anneannen Kamile Hanım, senin anneni doğurmuştu. Kendi kızını değil. Annen Hicran, Rüya'nın annesini doğurmuştu. Gözü gibi sevmek için adını Didem koyduğu bebeği değil. Sen şimdi bu döngüyü kırdın. Muzır ve itaatsiz kız çocuklarının bile büyüdükçe o çok eleştirdikleri annelerine dönüştüğünü gösteren, sistemi yeniden yaratan o bakışlar... Gözlerini

Öldü dirildi öldü dirildi öldü dirildi öldü öldü öldü öldü. Kaç kez bilmiyor. Bir gün, sonuncusunda, dirilmedi. Işte bunu ummazdı. Gölgesinde ve Gözlerini Kaçırma romanlarıyla edebiyattaki ilerleyişini emin adımlarla sürdüren İrmak Zileli'nin, Yunus Nadi Roman Ödülü'nü kazanan ilk yapıtı Eşik, 12 Eylül 1980'den iki yıl önce doğan Eylül'ün dünyaya geliş, dünyada oluş ve var oluş hikâyesini anlatıyor. Devrimci ve Partili ailesi, iki yıl sonrasını öngörebilseydi, hayatlarında birçok şey daha farklı olurdu.

Topukluları çıkarıp da ayağıma yürüyüş ayakkabılarımı geçirdikten sonra değişti her şey. Tersinden bir Külkedisi masalı belki de bu. Irmak Zileli, kadınlığı da erkekliği de birer insanlık hali olarak ele alıyor; parçalarına ayırıp onları yeniden ve yeniden keşfetmemizi sağlıyor. Bizi, insanın insan karşısında olduğu kadar, doğa karşısındaki kibriyle de yüz yüze getiriyor. Bir yanda, bir erkeğin dört duvar arasında, aynadaki yansımasıyla karşılaşmaya dayanamayıp parçalanışına tanık oluyoruz. Bir yanda ise