Bir kapı görünür tutuşmuş kâğıtlardan Bir unutmak başlar, gerisi kalır Sonra doğar birisi yeni acılar için Başka bir şehirde başka bir can bahadır

Sessizlik de bir şey, bir cümle Anladım, boşluktan ne kalırsa İnsansızlığın büyüttüğü yangından Beni de küller gibi anımsa

gökle oyalanırdı her suskun çocuk yağmurlu koğuşlarla ilk kez girerdi gece yataklarımıza beyaz yalnızlıklar bulurduk kimler için susardık yatmadan önce? *** korsanların sulara attığı ince hepsinin avcunda geç kalınmış bir ömür, çıkarılıp atılmış giysi gibiyken ölüm bir gün fazla yaşamak artık çok hüzünlüdür.

Can Bahadır Yüce´nin şiirleri Necatigil´den Oktay Rifat´a, Bachmann´dan Kundera´ya roman karakterleri arasında yoğun bir çağrışım haritası... Kalamış´tan Mardin´e kadar uzanan bu haritada Mersault´nun, Bartleby´nin gölgesi dolaşıyor. Kitap, aynı zamanda Türk şiirinde ses ve ahengin, arınmış bir söyleyişin oluşturduğu gelenekten güçlü izler taşıyor.

Çok genç, ama o ölçüde olgun şiirler yazan Can Bahadır Yüce... Olağanüstü bir yetenek. Hilmi Yavuz Biçimin tuzaklarına düşmemesi, kolaylıklarına kapılmaması, onu sadece bir araç olarak düşünmesi, Yüce´yi şimdiden sevdiğim şairler arasında yerleştirdi. Ülkü Tamer Sağlam bir biçim duygusu, uyak kullanmanın sağladığı bir sözcük çeşitliliği ve şiirini sonraki dönemlerde büyütebilecek şairlere özgü bir imgelem genişliği gözlemleniyor. Ataol Behramoğlu ´Dağlarca´yı görünce kravatımı düzeltirim´ dermiş

Can Bahadır Yüce, şiirsel rotasını ´yıldız haritası´na bakarak çizen bir şair. ´Her hüzne çizilen yolları´ iyi biliyor; şiirin ´ada´larını, ´med cezir´lerini avucunun içi gibi tanıyor. Onu ´dil´adlı bir gemiyle Dünya´ya açılan yaşlı bir kaptan mı sanıyorsunuz? Hiç değil! Can Bahadır Yüce, 1981 doğumlu. Ve birçok bakımdan Fazıl Hüsnü Dağlarca´nın ilkgençliğini anımsatıyor: Bir askeri okul öğrencisi; ilk şiir kitabı ile müthiş bir yetenek! Şiir ´atlas´ında rahatça dolaşıyor. Ancak ´dil´in pusulasını elinde tu