Turuncu Boşluk, Gül Tanrıverdi'nin, Mevila ve Ruhum Seni Tanıyor'dan sonra, üçüncü kitabı. Her öyküsü ve kitabıyla, Tanrıverdi bir adım daha ileri götürdü dilini, dünyasını. Kırılgan, melalli, hüzünlü, dokunaklı, kırık, kesik; ama hep onarıcı ve umut dolu öyküler anlatıyor. Sanırım yazarken acıların, yaraların iyileştiğini artık daha derinden hissediyor. Bir acıyı anlatabildiği zaman anlamlandırabiliyor ve ondan kurtulabiliyor. Tanrıverdi, olay öyküsüyle durum öyküsünü birleştiriyor. Arı duru bir anlatımı,

Gül Tanrıverdi, duyguların uç verdiği yerlere dokunuyor ve orada bizim göremediğimiz yerleri bize de gösteriyor. Tanrıverdi'nin dilinin en bariz vasfı ise "berrak" oluşu. Ruhum Seni Tanıyor, bireyin kendi içindeki derin yalnızlıkları irdeleyen, hayata dair samimi, sıcak hikâyeler... Recep Seyhan Tanrıverdi'nin öykü yolculuğu, derinleşerek sürüyor. Bu öyküler, gerçekten samimi, yaşanmış izlenimi veren, gerçek olmayan boyutlarıyla da son derece gerçekçi ve inandırıcı. Tanrıverdi, artık öykücülüğümüzde bir is