Gün geldi radyolardan, gün geldi televizyonlardan şiirler okudu yıllarca. Kalbi titretmeyen şiire şiir, ömrü hüzne boğmayan aşka da aşk demedi o. Onun sevdası kimi zaman Bağdat gibi, kimi zaman Kerkük gibi, kimi zaman da Halep gibi yandı yıllar yılı. Süleymaniye'de soluklandı, İstanbul'un aşkını iliklerine çekti geceler boyu. Aşk için ölmeliydi o ve aşk için dirilmeliydi yeni bir hayata. Efsunlu sesiyle yürekleri titreten şair, bu kitabında da ayrılıkların, aşk acılarının, unutulan soylu sevdaların ve hüzün

Gün geldi radyolardan, gün geldi televizyonlardan şiirler okudu. Şiir okuyan ve şiir gibi yaşayan insanın gün gelecek kalemi de şiir söyleyecekti. Okuduğu şiirleri kalbinin kılcal damarlarına çekerek okuyan ses, şiirlerini yazmak için de mürekkebini kalbinin kanından çekecekti. Aşkın tarifini ve aşkın acısını, yüreğinin başkentine taşıyarak, aşkı ve şiiri yine aşkın acısıyla taçlandıracaktı. Kimi zaman Süleymaniye sokaklarından, kimi zaman aşk zindanlarından, kimi zaman elemler ülkesinden, kimi zaman da Med