Dalkavukluğu insan ruhunda araştırmaya çıkmış roman yazarının, bir tesadüfle eskiden tanıdığı, bir vakitlerin İstanbul aileleri arasında ¨Aman efendim, sepet efendim¨ diye baş sallayıp her şeye yarabbi şükür çeken, ismiyle müsemma, Dalkavuk Hanım karakteri Türk edebiyatına, bugüne kadar rast gelinmemiş bir roman kahramanı olarak, cadılık derecesinde bir kimlikle katılıyor. Walpurgisnacht-Cadılar Gecesi diye bilinen ortaçağlardan kalma o büyülü şenliği İstanbul'da tek başına, keyfince sürdüren, fakat son

Roman Kahramanlarının gerçekten kahraman olması beklenir, ancak Capon Çayevi'nin kahramanı çaycı Nuridin boy ve posca olduğu kadar cüzdanı da dikkate alınırsa pek zavallı, süklüm püklüm, ama hanım evladı değil, ekmeğini taş yerine semaverden çaydanlıktan çıkaran silik bir karakterdir. Nüfus kayıtlarında Mahmudiye Köyü-Biga doğumlu ve adı Nurettin olarak geçen, çayevi müşterisinin Nuridin diye seslendiği bu Çerkes asıllı kahramanın demlediği çayın tadı hiç unutulmaz. Bir de alçakgönüllü, sevecendir ki, ro

Deliliğin sevimli yanı herkesi güldürür, fakat bir deliyle baş etmesi epeyi zordur. İnsanın ne vakit delireceği de alnında yazmaz, talihinde yazılı olmalı; kısmet meselesi... Durduk yerde delirene insanlık tarihinde sık sık rastlanır, bunlardan birisi roman kahramanı Çerkes Âdil Paşadır; onun paşalığı sonradan adına ilave olmuştur. Kimsecikler ona dokunmasa huzur içinde kalıp hayatını sürdüreceği ve kitaplarıyla dolu bir odasında yaşadığı çiftliğinden sırf karısının dırdırını çekemeyip, biraz da vatan hiz