Edward W. Said`in, son yüzyılın en büyük entelektüellerinden biri olduğunu söyleyebiliriz. Oryantalizm kavramını, eleştirel bir kuramsal araç olarak, o `icat etti`. Eski zamanlardaki gibi, siyasal fikirleri doğrultusunda harekete geçen, angaje olan bir entelektüeldi.
Yersiz Yurtsuz, Said`in otobiyografisinden bir kesit: Çocukluk ve ilk gençlik yıllarının muhasebesi, Kanser olduğunu öğrendiği 1991`de yazmaya başladığı anılarının arka planında, dünyamızın bir dönemi resmi geçit yapıyor: İkinci Dünya Savaşı, Filistin`in yitirilişi, İsrail`in kuruluşu, Mısır`daki krallık rejiminin sona erişi, Nasır yılları, 1967 Savaşı, Filistin hareketinin doğuşu, Lübnan İç Savaşı ve Oslu barış süreci... Önde ise, Said`in `özel` dünyası: Kendisine tiyatro, edebiyat ve müzik sevgisi kazandıran, bir çeşit aşk-nefret ilişkisi yaşadığı annesi; korumacılıkla bilinçli bir Viktorya dönemi kararlılığını inatla kişiliğinde birleştirmeye çalışan babası, kardeşleri ve diğer yakınları...
Kudüs`te doğan, Mısır`da İngiliz eğitimi alan, ABD`de öğrenim gören ve yersiz yurtsuzluğunu bir zenginlik olarak benimseyen Said`in, benliğini her yerde dışarıdan biri olarak kuruşunun hikayesi.