Bunca yıl nasıl geçip gitti, inanamıyorum. Bin yıl öncesinin anıları şimdi bile canlı mı canlı gözlerimin önünde. Sonra 13. yüzyılın usuldan ivmelenişi beş yüzyıla yayılasıya. 18. yüzyılın kararsızlığı, 19. yüzyılın iyimserliği, 20. yüzyılın saçmalıkları. Şimdi de 22. yüzyılın som can sıkıntısı. Bilmiyorum, bu tümceler sarsıcı gelecek mi size? Ama işlerin kolaylaşması için, bizi birer varlık değil, birer bilinç durumu olarak görmeye çalışmalısınız daha çok. Yoksa Varlık Damıtanın varlıkları damıtmasının ne anlamı kalırdı ki?