Bursa Taşı isimli şiiriyle 2002 Ahmet Hamdi Tanpınar Şiir Ödülü'nü kazanan Nuri Demirci'den kumsala, denize, sabaha, kuşluk vaktine, geceye, düşlere, kabusa, aşka, yola, yolculuklara doğru yeni bir keşif gezisi: Soldan Dörüdüncü Aralık

biraz öteye itmek istiyorum denizi
sonra biraz daha, biraz daha

hiç geçilmemiş vadiyi geçerek, çırılçıplak
delta gibi serilmek
karşı kumsala
(Arka Kapak)

Tadımlık

ten dansı
ikinci aralık

elimde mor bir zambak

yeni başlıyor dünya
kayalarında duruyor çakıllar
ve ilk kanatlarıyla
geriniyor martılar





(bu) ıı

bu, yabancı topraklara yapılan ilk keşif gezisidir
sınırdan içeri bir bakıştır: kısa
beyaz çoraplı kızların ayak bileklerine







kumsal ıı

gövdem ve gölgem:
bütün yolculuk bu kadar
ve buraya kadar bütün yollar

güneşle gidecek biri
biri çoktan gitmiş, oyalanıyor kumsalda sureti
biri şemsiye arıyor kurtulmak için kendinden
biri şemsiyenin altına sokuyor güneşi

üst üste
iki kıyı
ve karşı
birbirine







(bu) ııı

bu, duvarların hammaddesinin
yalnızlık olduğuna dair bir işarettir:
yağmur ve akşamla gelen esinti
ve eylül...









anı /
baba

bazen...
uzaktan fötr şapkalı adamlar geçerken

bazen...
cıgaramı avcumdan içerken

bazen...
aynadayken ben







ten dansı

yolu beklet
bir zaman
saatin dilini kilitle

sokul
koylarını açan kıyıya
kuma gizlenmiş çiçeği bul
avcun ol
duy

tırnakları suya değen martı
sahiplenince denizi
suyun aynasında bırak yüzünü
derine çekil

hiçbir şey kalmıyor ağın üstünde
eleğin yalnızlığından başka

torbanı boğ
yolu sırtla

armağan bırak
o anı
karşı kıyıya
(bu) ıv

bu, mendireğin dışına park etmektir







çise

bir bulut resmi çiz
iskelesiz
savruk bir gemi

yağmurun içinden gelsin
yağmura gitsin

yağmur kendisi
bilmesin