“Pek çok kişi için şiir bir şey ifade etmez” diyor Jay
Parini kitabının başında. Ama bu genellemeyi
görmezden gelerek şiir, dil, şiirin anlamı ve zihinler ile
hayatları değiştirme gücü üzerine derin bir inceleme
sunuyor.
Kendisi de şair olan başarılı eğitmen Parini; Aristoteles,
Horatius, Longinus gibi yüzyıllar önce şiiri savunmuş
insanları ele alarak başlıyor, sonra Wordsworth,
Coleridge, Shelley, Eliot, Frost, Stevens ve daha pek çok
başarılı şairin şiir savunularını inceliyor. Okurun şiirsel
ses, metaforun gizemi, özgünlük ve özgürlük üzerine
düşünmesini sağlayan yazar, gelenekle nasıl bir bağ
kurulması gerektiğini de ortaya koyuyor.
Parini anlaşılmaz terimler ve karmaşık yorumlardan
uzak durduğu bu kitabını “şamatacı” kültürün gürültüsü
yüzünden zaman zaman unutulan bir gerçeği gün
yüzüne çıkararak bitiriyor:
“Şiir önemlidir çünküyokluğunda yarım yaşarız, yaşamın sunduğu olanakların
tam anlamıyla bilincinde olamayız.”