Eric Emmanuel Schmitt’i dünyanın en çok okunan Fransız romancılarından biri yapan Oscar ve Pembeli Meleği ve Mösyö İbrahim ve Kuran’ın Çiçeklerinin yolundan giden kısa ve sürükleyici bir roman. 1942. Yedi yaşındaki Joseph savaş yüzünden ailesinden ayrılmak zorunda kalmıştır. Artık Peder Pons’un, mütevazı ve bilge adamın himayesi altındadır. Ancak peder bu çocukların hayatlarını kurtarmakla yetinmemektedir. Yoksa o da Nuh gibi, savaşın şiddetiyle adeta tufanı yaşayan dünyayı kurtarmaya mı girişmektedir?

Yorumlar: Schmitt içinde Tanrı’nın yer almadığı dinsel metinler yazarken felsefi hikâyeler anlatma yolunu seçiyor. Budizm (Milarepa), İslam (Mösyö İbrahim ve Kuran’ın Çiçekleri), ateizm (Oscar ve Pembeli Meleği) ve şimdi de Museviler ile Hıristiyanlar arasındaki bağlar. Mesajın altı kalın çizgilerle çizili: Tanrı görevini yaptı. Şimdi sıra bizde! François Busnel / Lire, Bu kitap insanlık gecesinin karanlığına düşen bir ışık gibi. Schmitt’in ışık saçan eli ayırt etmeksizin bütün ellerden tutuyor. Kendini adeta Nuh’un yerine koyan bir koleksiyoncunun insanlığa verdiği büyük ders. Büyük hümanistin küçük kitabı. Jacques de Decker /Le Soir, Nazi işgali esnasında geçen roman bizi duygunun içine katmayı kesinlikle başarıyor. Bu cesur bir meydan okuma. Adeta bir iddia. Bir romancının hayal gücünden çok bir belgesele benziyor. Eric-Emmanuel Schmitt’in bu kitabı büyük laflar etmeksizin, İnsanlığın ihtiyaç duyduğu duyarlılığı İnsanlığa hatırlatıyor. Yves La Prairie / Le télégramme, ...
(Arka Kapak´tan)