Ağlıyorum...

Her anıma bir gözyaşı damlıyor.

Biliyorum, kelimeydi o.

Varlığı yokluğun ellerinden kurtaran kelamdı.

En güzel kudretin kelimesiydi o. Üfledi, âmâ gözler açıldı; dermansız dertler iyileşti; ölüler dirildi.

Kelimemdi o benim. Biricik kelimesiydi annesi Meryem'in.

Vakit akşam... İsa'mın müjdesi kulaklarımda:

Ben gidiyorum, o gelsin!

Faraklit gelsin

Ahyet gelsin!

Nuriye Çeleğen Hz. İsa'nın mübarek annesi Hz. Meryem'i, iffetini en güzel şekilde koruyan o kalp çiçeğinin asırlara ışık tutan hikâyesini dupduru bir dille anlatıyor.

Meryem olmanın, velayet mertebesinde bir kul olmanın, en büyük peygamberlerden birini yetiştiren bir anne olmanın kalplere nakış gibi işlenecek öyküsü...