Sabahattin Ali, İçimizdeki Şeytan romanında Ömer ile
Macide'nin aşkını anlatırken bu ilişkinin çevresinde Türkiye
aydınlarının dramını da anlatır. Bu dramı bireysel
boyutlardan çıkararak toplumsal bir sorun olarak ele alır ve
eleştirel gerçekçi bir bakışla yorumlar.

Pek çok felsefi gönderme içeren roman, toplumsal
olayların yorumlanışı açısından dönemindeki pek çok
eserle kıyaslandığında ayrıksı bulunmuşsa da yıllar
içinde özellikle sanat, felsefe ve insan ruhu açısından
yeni okumalara kapı aralamıştır.

Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve
yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan
sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra
göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan
düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil
vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise hayatın ve
muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak
olmak daha rahat, daha makul değil miydi?