Hisardan Ahmet, bir acayip adam. Bir baba adam, bir çocuk adam...
Saflık yastığına yatmış, hinliği yorgan gibi sarınmış... Aksiliği
yalandan, heyheylenmesi yalandan - ve çok sahici bir adam.
Hisardan Ahmet, kelebekten bir hikâye. Eskiyip cızırdayan bir plak
gibi bize Ahmeti anlatıyor... Destursuz bağa giren amca, telvesi fal
dökmeyen kahve, dervişin yevmiyesi, Ankara fıkrası, ya yeter gözünü
seveyim misali dirliği için yavuz olan gamsızın türküsü, hayal
mızrağı, resimsi bir mahalle, tuvalden evler, yana yatmış binalar,
ucuz şaraplar, yerdeki kel halılar, yıkılmış seneler, menekşeli
saksılar, yenilginin neşesi, esneyen devlet dairesi, mübalağa ve
matrağın düzmece hıçkırığı...
Hüseyin Kıyar, edebiyat şehrengizine yeni bir ses katıyor. Mırıl mırıl,
dost bir ses...