Abdülkadir Budak, bundan önce Can Yayınları arasında çıkan Ahşap Anahtar´la açtığı kapıdan eve giriyor ve Eve Zamanı´nı anlatıyor. Türk şiirnde ´ev´cil şairlere (Behçet Necatigil, Ziya Osman Saba) eklemlenen bir şair mi Abdülkadir Budak? Pek değil; -çünkü ´ev´i yazmak, onun için oturduğu evlere ´kötü şiirler´ yazan biridir o...
´Kötü şiirler´ acaba, bu kitaptaki gerçekten benzeresiz şiirler bağlamında bir ´ironi´ olmasın? Öyle olmalı; -çünkü ´ev´lerin ´kara mizah´ ya da ´ironi´ olduklarını söyleyen bir şaire ancak bu yakışır...

Ev Zamanı´nda, ´ev´in ruhunu, dolaştırıyor Abdülkadir Budak. Define, hiç kuşkusuz, bu şiirlerdir...
- Hilmi Yavuz-
(Arka Kapak)Ev ZamanıBüyük istasyonlardaki büyük vedalar içinTrenler uzun bekler güzel bir gelenektirBüyük istasyona benziyor artık bu evTren bir yolcu daha edinecek demektir.Bulunduğum ruh halinden şöyle bir bakıyorumŞu odanın biçimini alan ben değilim sankiŞu mutfağın çeşmesinden akmamışım su yerineSofrayı donatmamış oturmamışım balkondaÖzellikle çocuklara sarılıp baktığım zamanOlduğumdan daha güzel göstermemiş beni ayna