Topluluğun özneleri, tıpkı 'bana borçlusun' değil de 'sana borçluyum' dediklerinde olduğu gibi 'bir yükümlülük' etrafında birleşirler. Bu onları kendi kendilerinin mutlak efendileri olmaktan çıkaran; ya da daha doğrusu en asli mülkiyetlerini, yani öznelliklerini (kısmi ya da bütünüyle) kamulaştıran şeydir. (...) Toplulukta özneler bir özdeşleşme ilkesi ya da içinde şeffaf bir iletişim kurabilecekleri veya hiç değilse bu iletişim için gerekli olan içeriği tesis edebilecekleri steril, çevrilmiş bir alan bulmazlar. Bulup bulacakları kendilerini, kendilerinden yoksun bırakacak bir boşluktan, bir mesafeden, bir yabancılıktan başka bir şey değildir.

Çağdaş siyaset felsefesinin özgün düşünürlerinden, biyopolitikçi Roberto Esposito, topluluk fikrini ve kavramını tartışıyor bu kitapta. Topluluğu, üzerine kurulduğu eksikliklerle ve bizzat toplumsallığa dair bir eksiklikle ilişkisi içinde tartışıyor. Topluluk fikrinin, ufuk açıcı bir yapısökümünü gerçekleştiriyor.

Esposito'nun bu sorgulaması, modern siyaset felsefesinde topluluk üzerine düşünmenin belli başlı kavramsal hatlarını yeniden katediyor. Bu hatların inşasına damga vurmuş büyük düşünürlere özellikle eğiliyor: Korku - ve Hobbes. Suçluluk - ve Rousseau. Yasa - ve Kant. Ekstaz - ve Heidegger. Deneyim - ve Bataille. Topluluk fikri üzerinden, tümüyle siyaseti, dünyayı, insaniyeti yeniden düşünmeye açılan bir kapı, Communitas.