”Ne olacağım ben? Bundan sonra nasıl devam edeceğim? Yaşamım
nasıl ilerleyecek? Aynı biçimde mi sürecek? Ya da sürecek mi?
Neydim, ne olacağım? Kendi ülkemde öleyazmıştım. Nepal’de
de yaşayamam? Yaşamak ne anlama geliyor? Yaşama taklidim ne
zaman bitecek? Müstakbel geleceğim nerde? Nereye gitmeli? Kimi
sevmeli? Neye bağlanmalı? Kendimi nasıl unutabilirim? İpsiz sapsız
dolanarak yaşanabilir mi?“
Neşe Cehiz, Burada Manzara Harika’da bir yolculuğu anlatıyor.
Ama nasıl bir yolculuk? Hareket eden bir otobüsün tekerleri mi,
yoksa aklımızın kıvrımları mı? Şu havalanan bir uçak mı, yoksa
ruhumuz mu kanatlanmış gidiyor? Peki, şu dalgalı sularda bata çıka
ilerleyenler, neşeli ve heyecanlı gezginleri taşıyan gemiler değil de
hayallerimiz olabilir mi? Tüm bu sorular yeni cevapları, her cevap da
yeni bir soruyu yaratırken ortaya çıkan labirent de hayatın kendisi
oluyor.
Belki gerçekten Nepal’de havai kıyafetlerle dolaşıyor, belki de
evimizin salonunda ayaklarımızı uzatmış aylak aylak oturuyoruz…
İşte harika olan manzara!