Sevdası bengisular gibidir Anatolianın. Yedidenizler Ülkesinin bu erişilmez dilberine kimler vurgun değildir ki?.. Periler Padişahının oğlu, Cinler Kralının kuzeni... Ama o, gönlünün sultanını bulmuş; her şeyiyle Gündoğu Ülkesinin Beyoğlunun yâri olmuştur... Mutludur Anatolia... Gayrı adı Anadoludur... Analar kadar kutludur...

Durup durup ah çekiyordu karanlık kuyulardan Durdu Dede. Güneşin yüzü balçıkla sıvalıydı. Sıvaları dökülmüş kerpiç duvarlı evlerde, kat kat dürülmüş masaların üzerine çömelen televizyonlardan; en ciyak renklerin sivri tırnaklı parmakları uzanıyordu çocuk gözlerine...
Bu roman; üç boyutlu roman türünün ilk sedef düğmesidir Anatolianın göğsüne şiir ibrişimiyle dikilen...