Kendimi bildim bileli, ki O’nunla bildim kendimi, unutmaktan hep korktum. Yaşadığım onca güzel hatıralara saygısızlık ederim, vefasızlık ederim diye korktum! gece üç-beş demeden yazdım… durmadan, durulmadan yazdım. Ben yazmaya bu yüzden gönül verdim. O’nu, bu yolu, büyüklerimi, sevdiklerimi, sevdiğim alanları, mekânları, onca güzellikleri, ola ki bir gün unutursam endişesiyle yazdım! Her yazar muhakkak birileri için yazar, belki de bu kitap senin için yazılmıştır; sadece senin için!
…
...