Muhammed b. Abdilkerîm er-Râfiî (v. 623/1226), Abbâsî ve Selçuklu
devletlerinin son dönemleri ile Hârizmşahlar Devleti’nin yükseliş sürecine
tanıklık etmiş, hicrî VII. yüzyılın önde gelen Şâfiî fakihlerindendir.
Dönemin ilmî hareketliliği, mezhep içi tartışmalar ve içerisinde yetiştiği
ilim çevreleri onun fikrî birikiminin şekillenmesinde belirleyici olmuştur.
Bu çalışmada, Râfiî’nin Fethu’l-ʿAzîz fî Şerhi’l-Vecîz (eş-Şerhu’l-Kebîr)
adlı eserinde benimsediği şerh yö ...