Tara Selter gizemli bir şekilde zamanın dışına savruldu…
Artık her sabah aynı güne; on sekiz kasıma uyanıyor. On dokuz kasıma uyanma umudunu yitirirken on yedi kasımı da dün gibi hatırlamaktan gitgide uzaklaşıyor. Artık uyandığı günü avucunun içi gibi biliyor: Yağmur ne zaman bastıracak, güneş ne zaman açacak, bahçe çiti boyunca yürüyen komşu köşeyi ne an dönecek, kocası elinde torbalarla kapıdan ne zaman girecek…
Fakat zaman akarken içine düştüğü bu uçurumda yapayalnız. Et ...