Akıl ve aşk... Biri madde, öbürü mana... Biri fani, öbürü ebedi...
Aşksız akıl ölü bir beden, ruhsuz bir cesettir. Tıpkı şekerkamışının şekersiz olanı... Balarısının bal yapmayanı, gibi... Gül isen, etrafa kokular saçmalısın! Kuş isen, göklerde süzülüp uçmalısın! Ne kokun var, ne kanadın... Sadece kuru bir iddian ve boş bir inadın... Bununla ne ilim olur, ne irfan.. (Allah korusun) Sonu da hüsran olur, hüsran!... Hayatı sırtında taşıyan, bir yük hayvanından başka nedir ki, zavallı aşksız in ...