Bu kitap, tefsir geleneğinde müfessirler arası tenkit ve mukayeseyi merkeze alan bir araştırmadır. Eserde klasik dönemin iki önemli ismi olan Fahreddîn er-Râzî (ö. 606/1210) ile Şehâbeddîn el-Âlûsî (ö. 1270/1854) arasındaki tefsir anlayışı farklılıkları ele alınmakta; bu çerçevede Âlûsî’nin Rûhu’l-meânî adlı eserinde, Râzî’nin meşhur tefsiri Mefâtîhu’l- gayb’a yönelttiği eleştiriler sistematik olarak incelenmektedir. Çalışma, öncelikle her iki müfessirin hayatı, ilmî kişiliği ve tefsir metotları ...