Hayal Bilgisi’nin 38. sayısında yer alan yazar ve şairler: Abdullah Musab Aydın, Abdurrahim Zararsız, Arif Onur Solak, Ayşe Nur Kırcalı, Bekir Develi, Cihat Albayrak, Ayşe Ünsal, Erdal Şahin, Fatih Öztürk, Fuat Arpa, Halit Yıldırım, Merve Cendek, Rumeysa Crist, Reşit Güngör Kalkan, Emine Muradoğlu, Kerem Yılmaz, Müştehir Karakaya, Ersin Kartal, Ahmet Uğur Solak, Arif Mete, Atillahan Erdağ, Binnaz Deniz Yıldız, Ercan Ata, Ercan Sağlam, Fatih Budak, Fatih Tezce, Hakan Kartal, Hızır İrfan Önder, Muhammet Bara

Birden kaybolmuş buldum kendimi görkemli karanlıkta Koptu mu bütün ipler çarpıldı mı yüzümün tazeliği Oysa değil, hiç değil benim için her yer Türkiye Kurşun geçse, içim gitse, sevmek bitse her yer Türkiye Annem bir yağmur gibi yetişir, duaları sıkı Bilir, bir oğul nasıl kalkar ayağa, bir ırmak nasıl yol değiştirir Bu benim dilimin tutulması gibi Camın kırılması, yazdan geçilmesi, herkesin üşümesi gibi bir şey

Bu kitap, iki şiir ve kırk edebî mektuptan oluşan 'İstanbul Hikâyeleri' adlı eserin Osmanlı Türkçesiyle yazılmış hâlidir. Metinlerin yazımında son dönem imlâsı yerine alanın önemli dilcilerinden Şemseddin Sâmî'nin Kâmûs-ı Türkî sözlüğünün yaygın imlâsı tercih edilip eski metinlerin okunması ve anlaşılmasına âşinâlık kazandırılmaya çalışılmıştır. Arabî, Fârisî ve Türkî kef çeşitleri de ayrı ayrı işaretlerle gösterilerek okuyucunun okuma hızına katkı sağlamak hedeflenmiştir. كتاب، سینامە، تیاترو، نماز، ییلم

Bu kitap, Steinbeck'in formülüyle söyleyecek olursak, beğendiğimiz bir kitabın yazarıyla sohbet etmek istemenin somutlaşmış bir hâli. Yine elinizde tuttuğunuz bu kitap için beğendiğimiz düşünürlerle günlük hayata ve gündelik sorunlara yani küçük resme dair bir sohbet girişimi, bir fikir alışverişi denemesi diyebiliriz. Bu kitapta; Unamuno gibi özel bir zekânın ölüm ve inanç penceresinden bakarak günlük hayatın sisinin gerisinde gördüklerinden oluşan bir derlemeyi, Küçük Prens'in yazarı Exupéry'nin öğrencili

Bu dikkat çekici çalışmasında Metin Önal Mengüşoğlu emanete verilemeyecek yegâne olgunun düşünme melekesi olduğunu; insanların bu meleke ile tab edilmiş, tabiata dâhil kılınmış, kaderi belirlenmiş eşyadan/varlıklardan ayrıldığını ifade ediyor. Yazar, ayrıca insanın amellerinin yaratıcısı olduğunu tekrar hatırlatıyor. Bu kitapta da okur, yazarın düşünsel gelişimine vesile olan kitaplardan ve yazarlardan izler bulacaktır. Mengüşoğlu, Kurânda geçen düşünme eksenli kelime ve kavramların içeriklerini de açıklıyo

80'lerin şiirindeki imgeci görüngü, bireyleşmenin bir tezahürü olarak kendisini gösterir. Şairin kendilik tecrübeleriyle temellenen imge, verili duyarlıkların ve söylemlerin, klişeleşmiş algı ve ifade yapılarının üzerine çıkarak dünyanın farklı şekilde algılanmasına olanak sağlar. Şiir verili dilin dışına çıkarak imgeyle düşünmeyi getirir. Bu yönüyle modern -daha doğrusu hakiki- şiirin temel, kurucu unsuru olma hüviyetini kazanır. Şiirin hayatımızdaki yeri ve anlamı, imgenin önümüze açtığı bu semantik potan

Herkes, kendi hikâyesinde çaresiz Herkes, başkasının hikâyesinde kahraman. ... Senin çiçeklerin vardır; Okul defterlerinin arasında kurutulmuş Bir şapkanın, çantanın kenarına kuş misâli konmuş Eteklerini çiçeklerin bastığı ilk gençliğin Kınalı parmakların şarkısıyla uyutulmuş Hatırla! Senin çiçeklerin, En sevdiğin kahramanın öldüğü kitapta unutulmuş.

Mutluluk nedir ki sultanım; ben sizin yanınızda elbette mutluyum. Ama sadece sınırlı zamanlarda ve sizin izin verdiğiniz ölçüde. Sizin yanınızda onurluyum, âşk doluyum. Lakin bu odadan dışarı çıkınca bütün gözler üzerimde. Ben ki; Ortadoks Papazın babasının biricik kızı Anastasya, aşağılayıcı bakışlar altında!.. Sus Kösem! Kapat o şakayık dudaklarını yakışmıyor! Kötü sözler çıkmasın şerbet kokan leblerinden. Her nefesin bir bedeli, her bedelin bir zamanı var. Senin bedelin âşkımız değil. Rabbime dua ediyoru

Ne korkunç kelimelerimiz var. Toptan tüfekten korkunç, kılıçtan keskin kelimeler... Liberalizm, komünizm, marksizm, faşizm, şovenizm, sosyalizm, narsizm, hümanizm, militarizm... Dahası şeytan var, düşman var, hain var, kapital var, petrol var... Ne korkunç kelimelerimiz var. Öylesine korkuyorsun; sokak tabelanın her vakit değişmesi, bu korkundan olsa gerek. Kendi yörüngeni bile belirlemekten âcizsin. Bu yüzden artık evin yolunu bulmakta zorlanıyorsun. Dedenden kalmış toprakların adını bile hatırlamıyorsun.

İnternet, televizyon, magazin ve müzik; artık hiç olmadığı kadar hayatımızın içindeler. İş yerinde, evde, kamusal paylaşım alanlarında ve yolculuklarımızda... Belki de günümüzün çok az bir kısmını medyatik seslerden, sembollerden ve etkileşimden uzak geçirebiliyoruz. Şüphesiz, medya ve iletişim dünyasında geçirdiğimiz zamanlar tümüyle boş ve anlamsız değil. Bazen tek başımızayken bazen de başkalarıyla birlikteyken; televizyon bizi eğlendiriyor, internet arkadaşlarımızla iletişim kurmamıza yardımcı oluyor ve

Hiçbir Şey Anlatmayan Hikâyelerin İkincisi 2014 Necip Fazıl Kısakürek Öykü Ödülü'ne layık görüldü. Hiçbir Şey Anlatmayan Hikayelerin İkincisi, Deli Gömleği ile romanlarının ardından öyküleriyle de kendine ait bir okur kitlesi oluşturan Güray Süngü'nün ikinci öykü kitabı. Güray Süngü bu kitabında modern zamanlara dair öyküler kurguluyor. Kendi içinin dehlizlerinde kaybolan insanları anlatıyor. Aklın ve kalbin çıkmaz sokaklarında dolaşan bu insanların öykülerinin kim için ne ifade edeceğini, zaman gösterecek.

Aslolan, arzulanan, beklenen, Gökyüzünden haberdar oluşundan, vefatına kadar elli yıl, bir büyük dâvânın mücadelesini vermiş, hapishânelere girmiş çıkmış, çilesini çekmiş, yüz ciltten fazla eser kaleme almış, otuzbeş yıl, dâvâsının bayrağı olan Büyük Doğu dergisine emek vermiş bir fikir adamını sevindirecek olan, Çilesine dost olanların çokluğudur. Ömründe asla ümitsizliğe düşmemiş, aksine, çevresine, gönüldaşlarına, öncülük ettiği gençliğe zor zamanlarda hep ümit aşılamış olan Üstad, vefâtına yakın bir zam

mahyama düşen mahşer / örten muamma sen misin dedi 1 her gece sabahı tetikleyen fakir hâfızama yenilen kuytu t e v e k k ü l âvâre baharı sensiz bıraktın ç ö l buhurunda. çocukluğumuz terli mavi / bahanemiz yok şimdi aynaya dön kalbimi ayart küllenen acıların seyret sersemliğini a ş k ın soykütüğünde. mâtem kokuyor akşam belki sendin bilemem ruhumun şifresinde sürgün kalan a n k e b û t sürükleNdiğim îmâ

Kitap, sinema, tiyatro, namaz, Yılmaz Güney, bunları terk edemeyiz, bilmenizi istiyorum. İstanbulun gemileri, bilumum martılar illa ki kalacaklar yerli yerinde! On üç hikâyeden oluşan İstanbul Hikâyeleri bildiğimiz anlatı türlerinden önemli ölçüde farklılıklar taşıyan bir eser. Peki, nedir İstanbul Hikâyeleri? Adı üstünde: Hikâye. Ama aynı zamanda biyografi, anı, gezi yazısı, söyleşi Fakat her halükârda eleştiri Hikâyelerin şehrin elleri ve ayakları olan iki kahramanı var: Muhtaç ve Aciz. Şehrin semtlerini,

Bu, aşinası olduğumuz bir hikâye. Anadolu'da söylendiği şekliyle yeniden Cevahir geldi ve bize kâtiplik düştü. Âşıkların saz ile söylediği bir hikâyeydi bu, Cevahir naz ile söyledi, kâtip orada durdu. İma etti; iması bilindi, itiraz yoktu. Dertli gibi Ferhat olsak da bir, olmasak da bir dedik ve her aşk hikâyesinin, 'gerçeklik'e ilişkin derûnî bilgiyi yalnız ima ile söylediğini bildik. Şerh, kalp ileymiş böyle hikâyelerde ve kalp, söz ile konuşmazmış efendim. Şerhi kalp ile olsun bu hikâyenin

Osmanlı tarihinde padişah anneleri içerisinde ön plana çıkan ve Kadınlar Saltanatı olarak ifade edilen dönemdeki en önemli şahsiyetlerden biri Hatice Turhan Sultan'dır. Turhan Sultan, küçük yaşta tahta geçen oğlunun padişahlığının ilk yıllarında devleti yöneten bir 'padişah vekili' konumunda olmuştur. Ancak onun tanınırlığının esas sebebi; inşa ettirmeye muktedir olduğu İstanbul Eminönü'ndeki Yeni Cami'dir. Selefi valide sultanlar gibi hayır işlerinde ve vakıf kurmada etkin faaliyet gösteren Turhan Sultan,

Ben bu şiiri acısız yazabildimse Ekmeğimi gevelemeden çiğneyerek Şaraba boğulmadan susuzluğumu gidererek Nefretle ve nefretle ve nefretle Yazabildimse Nefretin Batılı olmadığına güvendim de yazdım Batılı olmayan dram yaşamayan ölen yahut yaşayan Herkes için ve adına yazmadım Yazdımsa burada ben vardım da yazdım Yazdımsa çünkü her dakika Kosovada savaş vardı Doksanikide doksanüçte ya da doksandörtte Bosnada olduğu gibi Kuranda ayet vardı yürekte inanç vardı.

Osmanlı İmparatorluğunun son yüzyılında Anadolu coğrafyasını mesken tutmaya başlayan Protestan misyonerlerin başta Ermeniler olmak üzere gayrimüslüm nüfusa yönelik kışkırtıcı faaliyetlerde bulundukları aşikârdır. Bir başka değişle bugün bile Türk kamuoyunu ve bilim çevrelerini en çok meşgul eden konulardan biri olan azınlıklar meselesinin ortaya çıkmasında Board teşkilatına mensup misyonerlerin katkısı bir hayli fazla olmuştur. Misyonerlerin Türkiye ve Anadolu coğrafyasına yönelik emellerini ortaya koyması

Ali Emre, Kıyamet Mevsimleri ile başlayan; zaman zaman bireysel, toplumcu ama her zaman insansal olan şiir ırmağı kaynağını hiç kurutmaz, suyunu daha da çoğaltarak, yatağını genişleterek akar. Mutlu ölüm yoktur o yüzden gövdeyi sağır eden bir kin varsa Geyiklerden, yılışık konçertolardan, borsalardan kaçıp Ekmeği tuzla tartmaya alışmışsa insan Birikmişse kırbasında sözün öfkesi Gidip o mübarek kana dokunmak ister O çocuklara, o babalara bakmak ister Tanrının avlularından. Bir rövanş bekler, yeni bir raunt,

Dr. S, akademya mensubu bir edebiyat doktorunun, yaşantısındaki düzensizlik ve uyumsuzluğu ile, toplumsal hayat karşısındaki, saflığa varan acemiliğini yansıtıyor. Kahramanımız koltuğunun altında taşıdığı eski şişkin çantada kitap, defter ve kalemle birlikte ceviz, bilye, yırtma yapıştırma, koyunların aşık kemiği, tahta parçaları taşımaktadır ve daha neler. Hayal ile hakikati, rüya ile tefekkürü birbirine karıştıran, sürat motoru gibi işlek bir zekâ faaliyeti vardır. Diğer taraftan memnuniyetsizdir, şikâyet