Okul yıllarından beri şiirin merkezde olduğu bir edebiyat ve düşünce tasavvuruna sahibim. Elinizde tuttuğunuz kitabın sadece yarısı kadarı şiirle ilgili ama kitaptaki hikaye, roman, eleştiri ve dergi yazılarının da temelinde yine şiir alanında kazandığım deneyim yatıyor. Yaşım kırkı iki. Şimdi bir karar vermem gerekiyor. Düşünmeyi ve yazmayı tıpkı ustalarım hatta bazı akranlarım gibi şiiri bir yana bırakarak mı devam ettireceğim; yoksa bütünlüğü koruyabilecek miyim? Bu kitabı, bu nedenle, şiirden başka konu

Ben bu şiiri acısız yazabildimse Ekmeğimi gevelemeden çiğneyerek Şaraba boğulmadan susuzluğumu gidererek Nefretle ve nefretle ve nefretle Yazabildimse Nefretin Batılı olmadığına güvendim de yazdım Batılı olmayan dram yaşamayan ölen yahut yaşayan Herkes için ve adına yazmadım Yazdımsa burada ben vardım da yazdım Yazdımsa çünkü her dakika Kosovada savaş vardı Doksanikide doksanüçte ya da doksandörtte Bosnada olduğu gibi Kuranda ayet vardı yürekte inanç vardı.

Bugün için belli bir kahramandan ya da kahramanlıktan bahsedemiyoruz. Çevremizde bir yığın memur, kasabalı, aylak adam, tüccar veya okumuş var; fakat bunların ya kaba anlamda halktan insanlar ya da melodram kahramanı taslakları olduğunu görüyoruz. Düşünelim: Son kahraman kimdi? Soralım: En son hangi tarihte belli bir olay, kahramanı, şairi ve halkı kaynaştırıp tek sesle konuşturdu? Ve devam edelim: Bugünün kahramanları kimlerdir? Bu günün olayı ne mahiyettedir? Bugün için üste çıkmış bir şiirden ya da aya

Sanat hemen daima yanılsama üzerine kuruludur; ama bu, sanatkarın ya da sanat eserinin yanlış anlaşılmasından, yanlış algılanmasından tümüyle farklı bir şeydir. Sanatkar gerçeği bildik şekillerde ele alıp onu yine alıştığımız bir ´´ustalık´´la yansıtmaya kalkarsa, buna sanat eseri dememiz için hiçbir yoktur. Has sanatkar, gerçeği herhengi bir şey gibi kabul edemez. Dylan Thomas´ın deyişiyle, ´´Ortaya çıkmayı başarabilmiş her şiir, dünyanın bütün anlamına bir katkıdır. ´´Zira hiçbir şiiir ya da daha genel ta