Babam "Ey oğul künhüne varmak için yaşamın sırtında bir
sahtiyan kırbadan daha fazlasını taşıma, ilişme hiçbir şeye,
sadece rüzgâra boynu- nu eğen başakların sesini işit,
keşke mevsimi geldiğinde biçilecek ekini düşünmekle
kalsan, eve girerken henüz avludayken yorgunluktan
yığılarak yere, uyusan başının altında buğday çuvalı,
sırtında tarlan, üzerinde kar döken gök ve kulağın- da
yankılanan o ezanlarla' derdi. O halde şimdi sıra
yağmurun sırrını bir bir anlatmaya geldi.