Üç Tarz-ı Siyâset, II. Abdülhamid devrinde yankılanan Türk
milliyetçiliği dışında Türklere hürriyet yoktur. idealinin ilk esaslı
seslerindendir. O, ruhunu ve fikrini Türkçü cereyana hazırlayan genç
bir düşünürün beyannâmesidir. Üç Tarz-ı Siyâset, Osmanlı
Devleti'nin çöküşü ertelemek, hatta durdurmak amacıyla farklı
dönemlerde hayata geçirdiği Osmanlıcılık ve İslamcılık politikalarını
tenkit eden, bunların Osmanlı coğrafyası için uygulanmasını imkânsız
gören bir makaledir. Türkçülük düşüncesi de makalede ele alınmış,
sakıncaları ve faydalı tarafları tıpkı öncekiler gibi tahlil edilmiştir. Üç
Tarz-ı Siyâset, sadece Yusuf Akçura'nın entelektüel dünyasını kuran
bir metin değildir. Kendi zamanında tartışmalara sebep olmuş,
Türkçülük düşüncesinin imkânlarını genişletmiştir. Devrin
entelektüellerinin dünya siyaseti karşısında nasıl bir savrulma
içerisine düştüklerini göstermiştir. Bu bakımdan hacmi küçük, tesiri
büyük bir beyannâmedir. Yaklaşık 120 yıldır okunan, konuşulan Üç
Tarz-ı Siyâset bu çalışma ile yeniden okura sunuluyor. Metin, 1904'te
Türk gazetesindeki tefrikası ile 1912'de kitap hâlinde yayımlanan
baskısı aradaki irili ufaklı farklılıklara temas edilerek hazırlanmıştır.
Transkripsiyonu, günümüz Türkçesi ile sadeleştirilmiş
hali ve Osmanlıca aslı bir aradadır.