Toplumsal bilimlerde mekân uzun süre tarihselciliğin gölgesinde kaldı. Düşünürler
hep tarihsel olana, süreçlere odaklanıp mekânı yapay, ampirik düşünceye ve
diyalektiğe aykırı görürken coğrafyacılar da kendi disiplinlerine saplanıp kaldılar.
Postmodern Coğrafyalar'da Edward W. Soja, mekânın eleştirel teoride yeniden boy
gösterme sürecini ele alarak, bu süreçteki tartışmaları gözler önüne seriyor. Foucault
ve Lefebvre'den Giddens ve Castells'e dek yirminci yüzyılın pek çok düşünürünün
coğrafya ve kent planlamasına bakışını inceleyen Soja, postmodern dönemin coğrafi
veçhesine odaklanarak tarihi mutlaklaştırıp coğrafyayı geri plana iten yaklaşımların
kapsamlı bir eleştirisini yapıyor ve eleştirel toplumsal teoriyi mekânı içerecek bir
kapasiteyle donatıyor.
Coğrafya disiplininin sınırlarını aşan bu çalışmasında Soja, Marksist coğrafyacıların
mekân konusundaki eksiklerini irdelemenin yanı sıra toplumsal mekâna odaklanan
kendi diyalektik düşüncesinin de temellerini atıyor.
Mekânın zamanla ilişkisinin kentsel teoriyi ne açılardan derinleştirebileceği ve kent
mücadelesinde ne tür perspektifler sunabileceği üzerine düşünenler için.