Şahmeran efsanesi, Yılan Kale’nin gizli hazinesi, gürül gürül akan Ceyhan Nehri,
kıpkırmızı gelincik tarlaları, bereketli Çukurova toprakları, mis gibi portakal çiçeği
kokan Adana sokakları…
Sevgisizliğin gölgesi altında çocukluğunu doyasıya yaşamaya çalışan Asım ne köye ne
de kente ait olabilmenin huzursuzluğuyla geçiriyordu günlerini. Çukurova’nın uçsuz
bucaksız tarlalarında çocukluğunun peşinden koştuğu sırada kendini kurumuş bir ağacı
bahara cesaretlendirirken buluverdi. Yerel efsanelerin peşinden giderken, köyün futbol
takımının kalesini korurken, altın madeni açmak için gelen iş makinelerine karşı köyün
doğasını savunurken kalbinde hep sevgi vardı.
Özgür Balpınar, Çukurova bölgesinin yerel öğeleriyle bezenmiş yeni romanı Portakal
Çiçekleri’nde ne olursa olsun hayallerinin peşinden koşmaya devam edenleri,
içlerindeki gerçek hazineyi keşfedebilenleri, doğayı paraya üstün kılmak için mücadele
edenleri gelincik tarlarının ve mis kokulu portakal çiçeği bahçelerinin içinden
selamlıyor.