her gün biraz daha
şarkı söylenmeyen sabahlara benziyor
serin gömlekler giymenin onaramadığı günlere

herkes uykudayken
hastalıklı bir uykudan uyanıp
bozulan bir yemini hatırlamak
gibi yaşamak

savaşın neresinde olduğumu unutmadım
mırıldanmak için bir dua arıyorum sadece
savaş bittiğinde dönebileceğimiz
barbar bir şatomuz vardı eskiden
eşiğinde durduğumuz kadim bir kapımız
ortada kalmış cenazeyi kaldırırken duygulandığımız

borcumu ödedim iyilik tüccarlarına
yıkadım yüzümdeki temizlik lekelerini de
acımızı satacak bir çarşımız kalmadı artık
şimdi rûyasız uykular uyuyabilirim

sis kalktığında sen de gördüklerine şaşırmayacaksın