DÜNYA ACISI;

Dünya Acısı (Weltschmerz), on dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında Alman felsefesine egemen olan kötümserliğe dair bir
çalışmadır. Kötümserlik, esasen hayatın yaşamaya değmediği teorisiydi. Bu teori, felsefesi 1860’larda çok moda olan
Schopenhauer tarafından Alman felsefesine tanıtıldı. Frederick C. Beiser, Almanya’da felsefenin gündemini bilimlerin
mantığından uzaklaştıran ve yaşamın değerinin incelenmesine doğru değiştiren Schopenhauer’in kötümserliğinden doğan
yoğun ve uzun tartışmayı irdeliyor. Kötümserliğin başlıca savunucularını (Philipp Mainländer, Eduard von Hartmann
ve Julius Bahnsen) ve başlıca eleştirmenlerini, özellikle Eugen Dühring ve Yeni-Kantçıları ele alıyor.
Yüzyılın ikinci yarısının kötümserlik tartışması, ikincil literatürde büyük ölçüde göz ardı edilmiştir ve bu kitap, 1880’lerden
bu yana, onu yeniden incelemeye ve ortaya attığı önemli felsefi sorunları analiz etmeye yönelik ilk girişimdir. Tartışma,
hepsinin en temel felsefi sorunuyla ilgiliydi: Hayatın yaşamaya değer olup olmadığı.