İyi hislere kapımız sonuna kadar açık. Sevincin ve dinginliğin yolunu gözlüyoruz, her sevincin peşine kederler taktığını unutarak. Payına sadece güzelliklerin düşmesini umuyor insan fakat unutuyor buranın dünya olduğunu. Cennet numuneleri barındırsa da dünya, cennetin kendisi değil. Ondan bir cennet performansı bekleyemeyiz. Bu yüzden sıkıntılar geldiğinde, endişeyle yerimizden fırlayıp kapıya koşuyoruz. Açmak için değil engel olmak için acılara. Fakat o da ne, sürgü çoktan kırılmış. Nasibin adı ...