“Artık ayrılmak yok!” dedi İhsan. Genç kadın ona hayretle baktı. “Ne zamana kadar?” diye tekrarladı.
“Evvela siz sükûnet buluncaya, kendinizi öldürmek fikrinden vazgeçinceye kadar.”
Sonra daha yavaş bir sesle ilave etti. “Zaten başımda olmadık belalar var. Sizin de ölümünüzün bana yüklenmesi ihtimalini bertaraf edinceye kadar ayrılmak yok. Sizi bir başkasına, sizi seven bir başka insana teslim edecek durumda olsaydım, inanın bana, daha uzun vakit taciz etmez, evinizden ayrılır, kaderim ...